Trimëri e verbët

Gjoksin po i hapë stuhisë

Që më vrull më përplaset pa dallim

Më lëndon si dashuria e parë

ç'e  vrau egër shpirtin tim

 

Gjoksin fort po shtrëngoj para stuhisë

Si në ditët e rinisë

Si në kohën ma të mirë

Po luftoj jetën e vështirë

 

Gjoksit po i shëroj plagët

Që stuhija ja varroi

Plag't e randa sa vet jeta

N'ato plagë dashuni gjeta

N'ato plagë që po më vrasin

Gjeta gjurmat e dashunisë

Para dhimb've që mu shfaqnin

Sikur unë para stuhisë...